TERHÎM
Münâdânın son harfinin daha rahat ve kolay telaffuz edilmesi için hazfedilmesine (kaldırılmasına) terhim denir. İki çeşit münâdâya tatbik edilir:
1- Müzekker olsun müennes olsun sonunda yuvarlak te (ta-i merbûta) varsa;
ياَ مُعاَوِيَةُ) !) |
ياَ مُعاَوِيَ |
(ياَ فاَطِمَةُ) ! |
ياَ فاَطِمَ |
(ياَ جاَرِيَةُ) ! |
ياَ جاَرِيَ |
2- Münâdâ üçten fazla harfli alem ise;
(ياَ حاَرِثُ) ! |
ياَ حاَرُ |
(ياَ جَعْفَرُ) ! |
ياَ جَعْفُ |
(ياَ طاَهِرُ) ! |
ياَ طاَهُ |
Not: a)Terhime uğrayan münâdânın son harfinin harekesi olarak yukarıdaki örneklerde görüldüğü gibi zamme üzere mebnî kılındığı gibi o harfin terhime uğramadan önceki harfinin harekesinin verilebileceği de belirtilmiştir.
(ياَ حاَرِثُ) ! |
ياَ حاَرِ |
(ياَ جَعْفَرُ) ! |
ياَ جَعْفَ |
(ياَ طاَهِرُ) ! |
ياَ طاَهِ |
b)Eğer isim dört harfden fazla olup sondan bir önceki harf zâid ve sakin (uzatmalı) ise, sondan önceki harf de son harfle birlikte hazfolur:
(عُثْماَنُ) ! |
ياَ عُثْمَ |
(مَنْصُورٌ) ! |
ياَ مَنْصُ |
(مَرْواَنُ) ! |
ياَ مَرْوَ |
(مِسْكِينٌ) ! |
ياَ مِسْكِ |